Reputacja publicznej osoby prawnej
20-02-2018
W „Gazecie Jarocińskiej” ukazał się w 2006 r. tekst redaktora naczelnego Piotra Piotrowicza, w którym zwracał uwagę na nieprzejrzyste okoliczności nabycia pewnej nieruchomości przez gminną spółkę. Sporny tekst P. Piotrowicza był komentarzem do artykułu, który ukazał się w tym samym wydaniu gazety, w którym autor przedstawił szczegółowo okoliczności sprawy sprzedaży działki, wraz z powołaniem się na dokumentację uzyskaną w tej sprawie z urzędu gminy. P. Piotrowicz w swoim komentarzu krytykował brak transparentności w funkcjonowaniu władz gminy, a w szczególności negatywnie ocenił działania ówczesnego burmistrza Jarocina (o szczegółach sprawy można przeczytać tutaj).
Przeciwko redaktorowi „Gazety Jarocińskiej” został wniesiony pozew, w którym zarzucono mu naruszenie dobrego imienia gminy Jarocin. Sądy krajowe doszły do wniosku, że przypisując burmistrzowi niekorzystne działanie na rzecz gminy, dziennikarz podważył tym samym autorytet i naruszył dobra osobiste tej publicznej osoby prawnej. Dziennikarz został zobowiązany do publikacji przeprosin na pierwszej stronie „Gazety Jarocińskiej” i do zapłaty kosztów postępowania.
P. Piotrowicz złożył skargę do ETPC, w której twierdził, że jego tekst mieścił się w ramach dozwolonej krytyki, a wyroki polskich sądów niezasadnie ingerowały w jego wolność wypowiedzi, a także prawo obywateli do informacji o działaniach władzy publicznej (skarga nr 1443/11).
Polski rząd złożył przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka jednostronną deklarację, w której przyznał się do naruszenia swobody wypowiedzi w tej sprawie. Zobowiązał się ponadto zapłacić skarżącemu zadośćuczynienie.
Trybunał 20 lutego 2018 r. zaakceptował tę deklarację, uznając że w tej sytuacji nie ma konieczności kontynuowania postępowania. ETPC zwrócił uwagę, że deklaracja polskiego rządu wpisuje się wypracowane dotychczas standardy trybunału dotyczące swobody wypowiedzi dziennikarzy oraz ochrony dobrego imienia publicznych osób prawnych. Choć ETPC nie wyklucza całkowicie możliwości dochodzenia ochrony reputacji przez podmioty takie jak gminy, to podkreśla, że ich działania są uzasadnione tylko w szczególnych, skrajnych przypadkach, oraz że co do zasady margines dopuszczalnej krytyki wobec instytucji publicznych jest wyjątkowo szeroki (Lombardo i Inni p. Malcie, Kharlamov p. Rosji, Pinto Pinheiro Marques p. Portugalii).
Tagi: